WOUTER, 14 jaar, voortgezet onderwijs
Wouter is met Willemien in contact gekomen toen hij in de 2e klas van de Havo zat, en het niet goed met hem ging.
Hij haalde alleen maar hele lage cijfers, zat niet goed in zijn vel en zag nergens meer het nut van in. Hij vond dat hij niets kon, hoe hij ook probeerde, onthouden kon hij de informatie niet.
Thuis was het ook al heel lang niet gezellig. Wij, als ouders, kregen daar geen ommekeer in. Van boos worden tot niets doen, we wisten het niet meer.
Aan het eind van de lagere school is ADD vastgesteld. Met pieken haalde hij ook prima resultaten, zodat hij aan de Havo was begonnen. Wouter had het eerste jaar redelijk afgemaakt.
In het tweede jaar zakte hij helemaal af. Wat konden we doen zodat het beter met Wouter zou gaan?
Willemien is met Wouter aan de slag gegaan.
Bijna wekelijks bezocht Wouter haar gedurende een aantal maanden. Dat heeft hem zoveel goeds gebracht. Wij zijn zo blij dat zij op ons pad is gekomen. Wouter bleek ook een ‘ beelddenker’ te zijn.
Willemien is gaan kijken naar Wouter zijn mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Wouter blijkt juist veel talent (net als ieder ander kind) te hebben, maar moest dat bij zichzelf gaan ontdekken en vervolgens gaan inzetten.
Om schoolresultaten te verbeteren zochten ze samen naar manieren om zijn talenten in te zetten, zodat hij wel dingen kan onthouden, met resultaat! Verschillende technieken werden doorgenomen.
Daarnaast leerde Willemien Wouter en ons ook dat voor hem (en velen met hem) het grotere geheel eerst duidelijk moet zijn, om vervolgens daar naartoe te werken.
Daarom ging het zo slecht op school; het had toch geen zin meer, overgaan was geen mogelijkheid meer, dus waarom nog iets doen.
Op school wordt daar nu ook meer rekening gehouden; waarom leer je dingen? Willemien is op zijn Middelbare school geweest om met zijn mentor te praten.
Heel fijn dat de contacten zo goed waren met de school en Willemien. De school stond open voor de informatie van Willemien over het ‘ beelddenken’ en is daarmee aan de slag gegaan.
Ook zijn gemoedstoestand, hoe hij in zijn vel zat, kon Willemien ombuigen. Juist door hemzelf in te laten zien hoe de negatieve gevoelens hem belemmerden en hoe je die kan ombuigen in helpende gedachten en gevoelens.
Door middel van het tekenen van die gedachten en gevoelens, werd veel duidelijk.
Ze hield op afstand vaak contact met Wouter met Whatsapp. Dat vond Wouter fijn. Het hielp hem zijn doelen voor ogen te houden en niet af te zakken.
Wouter kon bij Willemien wél werken, geconcentreerd bezig zijn en vooral leerde hij weer blij te zijn met zichzelf.
De ‘handicap’ ADD is eigenlijk een eigenschap die bijzondere talenten met zich mee brengt.
Wij hebben ook veel geleerd hoe het met onze zoon ‘werkt’. Hij maakt het goed en op school gaat het ook heel goed.
Als Wouter thuis kwam van zijn bezoek met Willemien zei hij wel eens; Daar wil ik volgende week weer naar toe! Willemien begrijpt mij.
